-
1 wyczerpywać
wyczerpywać (-uję) < wyczerpać> (-ię) możliwości, środki ausschöpfen; zapasy aufbrauchen, erschöpfen; temat erschöpfen; osobę erschöpfen, auszehren;wyczerpywać się zapasy erschöpft sein, zur Neige gehen; cierpliwość erschöpft sein, zu Ende gehen; bateria aufgebraucht sein; możliwości, środki ausgeschöpft sein; temat sich erschöpfen;nie wyczerpywać się sich nicht erschöpfen (w L in D) -
2 kończyć
1. (-ę, -ysz); vt( rozmowę) perf; s- to end; (kawę, pracę) perf; s- to finish; (szkołę, uniwersytet) perf; u- to graduate from; ( kurs) perf; u- lub s- to finish2. vimuszę kończyć — I must end lub finish now
* * *ipf.1. (= finalizować) finish, end, conclude; kończyć obiad finish one's dinner; kończyć książkę finish one's book; kończyć na czymś stop at sth; skończyć pracę finish work, knock off, call it a day; skończyć szkołę średnią graduate (from secondary school); kończyć studia graduate (from university l. college); jutro kończę 25 lat I will be l. turn 25 tomorrow; skończyła naukę w wieku 15 lat she left school at 15; skończył medycynę/geografię he has a degree in medicine/geography.2. (= zrywać z czymś) be through (z kimś/czymś with sb/sth).3. rzad. (= umierać) die.ipf.1. (= dobiegać końca) end, come to an end; skończyć się fiaskiem/sukcesem result in l. lead to failure/success; skończyć się rozwodem end in divorce; świat się na tym nie kończy it's not the end of the world; wszystko dobre, co się dobrze kończy all's well that ends well; niekończący się neverending.2. (= wyczerpywać się) run out; kończą nam się pieniądze we're running out of money, the money's running out; moja cierpliwość się kończy my patience is wearing thin.3. pot. (= tracić energię) become dead beat, become dog-tired, be done in.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kończyć
-
3 Ende
Ende ['ɛndə] <-s, -n> ntetw zu \Ende bringen doprowadzić coś do końca\Ende Januar koniec stycznia\Ende 1950 koniec roku 1950er ist \Ende zwanzig on ma prawie trzydzieści latkein \Ende nehmen nie kończyć się -
4 męcz|yć
impf Ⅰ vt 1. (zadawać ból) to torture, to torment ⇒ zamęczyć 2. (wyczerpywać) to tire out- męczyć sobie wzrok to strain one’s eyes ⇒ zmęczyć3. (denerwować) to torment, to pester (kogoś czymś sb with sth)- nie męcz mnie swoim gadaniem stop pestering me with your chatter ⇒ zamęczyć4. (usilnie prosić) to pester (kogoś o coś sb with sth)- dziecko męczyło matkę o zabawkę the child pestered his mother to buy him a toy5. pot. (robić niechętnie) to toil (coś over sth)- męczyć gamy i pasaże na fortepianie to toil over the scales and arpeggios on the piano ⇒ zmęczyćⅡ męczyć się 1. (cierpieć) to suffer, to feel pain 2. (szybko tracić siły) to tire (out)- ojciec męczy się szybkim marszem the father tires when walking quickly ⇒ zmęczyć się3. (robić z trudem) to toil (nad a. z czymś over sth); to sweat- męczył się nad zadaniami z matematyki he sweated over the maths problems■ męczyć się jak potępieniec (cierpieć) to suffer like a condemned soul; (trudzić się) to sweat bloodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > męcz|yć
См. также в других словарях:
kończyć się — I – skończyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobiegać końca istnienia w czasie, przestawać istnieć, trwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zima się kończy. Skończyły się święta. Skończyła się jego kariera. Film się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urabiać się – urobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podlegać urabianiu, oddziaływaniu zmieniającemu kształt, formę, strukturę, charakter czegoś; kształtować się, formować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego poczucie wyższości urabiało… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykańczać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}wykończać się – wykończyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać się do złego stanu psychicznego lub fizycznego, a nawet do śmierci; niszczyć samego siebie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… … Słownik języka polskiego
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
